Laatste dag Perth op 3 november

Omdat we een tip van de receptioniste hadden gekregen voor een mooie wandeling naar een eiland in de "the Swan river", waar je tussen de wilde kangoeroes kan lopen, gingen we vol goede moed op pad. Na de beloofde twintig minuten konden we niet meer verder omdat er overal verbouwd werd. Om de verbouwingen heen en langs congrescentra en belachelijk grote gebouwen kwamen we de andere kant van de rivier, maar konden ook hier niet verder. We hebben een prachtig park ontdekt en mooie huizen gezien, maar daar kwamen we niet voor vandaag. Terug en dan via een steiger geprobeerd en weer konden we niet verder. We konden wel een eiland zien, maar ook daar werd verbouwd. Aan een mevrouw van een boekingsloket gevraagd, maar die wist niks van een eiland met kangoeroes. Er was de andere kant op wel een eiland in de rivier, maar ze wist niet of daar kangoeroes waren. Met weer een beetje hoop gingen we terug en door langs de rivier (inmiddels al drie uur gelopen met 32 graden) en kwamen uiteindelijk bij een soort steiger in het water. Nergens een brug te zien, dus flink teleurgesteld weer naar het hostel en onderweg twee biertjes aangeschaft. Navraag gedaan bij onze mede-hostelbewoners, die nog nooit van het kangoeroe-eiland hadden gehoord. Na de biertjes de tipgever opgezocht om te vertellen dat er helemaal geen kangoeroes waren en dat het eiland werd verbouwd. Zij zei dat ze ze vorige week nog had gezien en een jongen bij haar in kantoor gisteren nog. Het was toch in de richting die we de tweede keer waren gegaan.
Helemaal enthousiast gingen we via de snelste route weer terug naar de steiger in het water. Net daar voorbij was de brug, aan het oog onttrokken door de steiger op de positie waar wij eerder hadden gestaan. Snel over de brug en door het hek en ja hoor: Kangoeroes.